5 Simple Statements About بیماری پارکینسون ضیایی Explained
5 Simple Statements About بیماری پارکینسون ضیایی Explained
Blog Article
بسیاری از داروهای پارکینسون داروهای دوپامینرژیک هستند. هدف آنها افزایش سطح دوپامین یا تأثیرگذاری بیشتر آن بر روی مغز است.
اگر فردی مبتلا به بیماری پارکینسون باشد، باید درباره‌ی نحوه‌ی پیشرفت بیماری خود آگاه باشد. او باید بداند به چه علائمی ممکن است مبتلا باشد و اینکه چه زمانی آن علائم آغاز می‌شوند و چگونه روی زندگی او تأثیر می‌گذارند.
ورزش و تمرین بدنی از التهاب موجود در مغز کم می کند. از آن جایی که بیماری پارکینسون، اثرات منفی می گذارد بر روی ذهن و حافظه، ورزش و تمرین بدنی اهمیت زیادی پیدا می کند.
نوید مرتضوی گفت: ۷ دی , ۱۴۰۰ در ۷:۲۷ ق٫ظ از آقای دکتر به خاطر راهنمایی هاشون تشکر میکنم.
بر اساس تحقیقات زیادی که انجام شده است، با استفاده از سلول‌های بنیادی می‌توان برای درمان بیماری پارکینسون اقدام کرد. در این روش سلول‌های بنیادی به طور مستقیم به قسمت‌های آسیب دیده ی مغز وارد می‌شوند.
پارکینسون از الگوی گسترده‌ای پیروی می‌کند. سرعت پیشرفت بیماری در افراد مختلف متفاوت است. علائم معمولا با گذشت زمان بدتر و علائم جدیدی در میانه‌ی راه ظاهر می‌شوند. پارکینسون همیشه روی طول عمر فرد بیمار تأثیر نمی‌گذارد؛ اما می‌تواند موجب تغییر درخورتوجهی در کیفیت زندگی شود.
استراحت کافی ، ورزش و رژیم متعادل مهم است. گفتاردرمانی ، کاردرمانی و فیزیوتراپی نیز می توانند به بهبود ارتباطات فرد و توانایی مراقبت از خود کمک کنند.
اما در هر صورت ، تشخیص ، ارزیابی و درمان این بیماری از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.
مراجعه به یک مددکار اجتماعی و صحبت با وی در خصوص تاثیر پارکینسون در آینده افراد
اخیراً محققان دانشگاه در آمریکا از طریق داروهایی که مالاریا را درمان می‌کنند، قصد دارند دارویی را برای درمان بیماری پارکینسون کشف کنند.
با گذشت زمان ، سلول ها به طور کامل می میرند. کاهش دوپامین اغلب تدریجی است. به همین دلیل است که علائم پیشرفت می کنند یا به تدریج بدتر می شوند.
با بروز پارکینسون در بدن، آنتی اکسیدان‌ها از تعادل خارج می‌شوند و رادیکال‌های آزاد در بدن ایجاد می‌شوند. اما با استفاده از برخی از مواد غذایی می‌توان آنها را کنترل کرد بیماری پارکینسون برای چیست که عبارتند از:
تا ۵۰ درصد از افراد در مراحل ۴ و ۵، گیجی، توهم و هذیان را تجربه می کنند. توهم زمانی رخ می دهد که چیزهایی را می بینید که وجود ندارند.
تاکنون هیچ گونه آزمایش خاصی برای تشخیص آن وجود ندارد. لذا تشخیص این بیماری امری دشوار است. عموما پزشکان برای تشخیص این بیماری ویژگی های اساسی اختلال حرکتی در فرد را مورد بررسی قرار می دهند.